چه کسانی از پرداخت عوارض خروج از کشور معاف اند ؟
تاریخ انتشار: ۱۸ آبان ۱۳۹۸ | کد خبر: ۲۵۷۲۹۴۰۷
به گزارش سرویس اقتصادی جام نیـوز، قانون عوارض خروج در سال ۱۳۶۴ در مجلس شورای اسلامی مصوب شد. آن زمان جمعیتی که از پرداخت این عوارض معاف بودند، دامنه گسترده‌تری داشت اما به تدریج گروه‌هایی از این دایره خارج شدند و طیف معاف‌شده‌ها نیز کوچک‌تر شد.
براساس آخرین قانون تصویب شده در سال ۱۳۹۷، در بخش درآمدی جزء ۱ بند «د» تبصره ۱۱ قانون بودجه سال ۱۳۹۸، افرادی که از پرداخت مالیات عوارض خروج معاف شده‌اند، شامل این گروه‌ها می‌شوند:
۱.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
۲. دانشجویان شاغل به تحصیل در خارج از کشور که مجوز تحصیل مرتبط داشته باشند.
با توجه به اینکه بیشتر این دانشجویان در بین تحصیل بارها به کشور بازمی‌گردند قوانین موجود متذکر شده است که فاصله خروج دوم باید بیش از ۳ ماه باشد در غیر این صورت مشمول معافیت نخواهند بود.
در قانون مصوب سال ۱۳۶۴ نیز صراحتا اعلام شده: معافیت از پرداخت عوارض، آن دسته از دانشجویانی که وضعیت تحصیلی آنها منطبق با ضوابط وزارت فرهنگ و آموزش عالی (وزارت علوم، تحقیقات و فناوری) نیست، شامل نمی‌شود. در مصوبات اخیر اشاره‌ای به اصلاح این بند و یا تغییر قانون آن نشده است.
۳. بیمارانی که با مجوز شورای پزشکی برای درمان به خارج از کشور اعزام می‌شوند.
در قانون مصوب سال ۱۳۶۴ عنوان شده بود که به همراه بیمار (حداکثر یک نفر) به ترتیب به میزان۶۰% و ۴۰% مبالغ عوارض خروج در ماده واحده و تبصره (۱) آن تخفیف داده می‌شود. بررسی‌ها نشان می‌دهد در مصوبات تازه در بحث معافیت پرداخت عوارض خروج، هیچ اشاره‌ای به اعمال تخفیف به همراه بیمار نشده و مشخص نیست همراه بیمار همچنان مشمول این معافیت است یا خیر.
۴. جانبازان انقلاب اسلامی که برای معالجه به کشورهای دیگر اعزام می‌شوند.
۵. ایرانی‌های مقیم خارج از کشور که دارای گذرنامه شغلی از وزارت کار و امور اجتماعی هستند.
۶. دارندگان گذرنامه سیاسی و خدمت.
۷. نمایندگان مجلس از سال ۱۳۹۷ زائران اربعین حسینی را که به صورت «زمینی» در تاریخ مشخص شده‌ای به خروج از کشور اقدام کردند نیز از پرداخت عوارض معاف کره‌اند.
مرزنشینان و ایرانیان مقیم سواحل و جزایر خلیج فارس طبق قانون مصوب سال ۱۳۶۴ مجلس می‌توانستند بدون پرداخت عوارض خروج با پروانه گذر به خارج از کشور رفت و آمد کنند اما در لایحه بودجه سال ۱۳۹۷ این قانون اصلاح شد.
بر اساس مصوبه مجلس عوارض خروج از کشور برای زائران عتبات و مرزنشینان برای یک بار در طول سال بر اساس قانون بودجه سال ۹۶ اخذ می‌شود. در جز (۱) بند (د) تبصره (۱۱) آمده است: «در سال ۱۳۹۸، عوارض خروج از کشور برای زائران عتبات و مرزنشینان برای یکبار در طول سال براساس قانون بودجه سال ۱۳۹۶ کل کشور مصوب ۲۴/۱۲/۱۳۹۵ با اصلاحات و الحاقات بعدی آن أخذ می‌شود. »
متن این مصوبه در تعریف مرزنشینی آورده است: «افراد مرزنشین به کسانی اطلاق می‌شود که ساکن در روستاها و شهرهای مرزی هستند، بررسی و تأیید این موضوع با فرمانداران شهرستان‌های مرزی است. »هزینه عوارض خروج از کشور برای سفر زیارتی زمینی در سال ۹۶، ۱۲,۵۰۰ تومان و برای سفر زیارتی هوایی ۳۷,۵۰۰ تومان بود. همچنین عوارض خروج از کشور در سال ۹۶ برای سفرهای هوایی ۷۵ هزار تومان و برای سفرهای زمینی و دریایی ۲۵ هزار تومان بود.
عین الله شریف پور نماینده ماکو، همچنین امام جمعه این شهر نسبت به حذف معافیت مرزنشسنان از عوارض خروج بارها معترض شده و تذکر داده‌اند: بر اساس بند "د" تبصره ۱۱ قانون بودجه سال ۹۸ دستور دهید آیین نامه اجرایی عوارض خروج از کشور برای مرزنشینان تدوین شود.به نظرمی‌رسدپس ازاصلاح مصوبه مالیات عوارض خروج برای مرزنشینان، اجرای آن با تعلیق همراه شده است.
عوارض خروج از کشور در سال ۹۷ طبق نظر دولت، سه برابر شد و به مبلغ ۲۲۰ هزار تومان برای نخستین سفر خارجی در سال افزایش یافت. این مبلغ برای سفرهای دوم و سوم به میزان ۵۰ و ۱۰۰ درصد افزایش می‌رسد و به عدد ۳۳۰ و ۴۴۰ هزار تومان می‌رسد. پس از آن تا پایان سال هر سفر دیگری انجام شود مسافر باید همچنان مبلغ ۴۴۰ هزار تومان را پرداخت کند.
این افرایش پلکانی در لایحه عوارض خروج از کشور سال ۹۸ فقط شامل سفرهای هوایی خارج از کشور و سفر هوایی به حج و عتبات می‌شود و شامل سفرهای «زمینی زیارتی» نشده است.درحال حاضر کودکان خردسال نیز دارای معافیت نبوده و پرداخت هزینه عوارض باید برای آنها انجام شود. این درحالی است که در مصوبه سال ۱۳۶۴ اطفال تا سن هفت‌سالگی تمام. از پرداخت عوارض معاف شده بودند.
ایران جیب
2025
منبع: جام نیوز
کلیدواژه: پرداخت عوارض خروج گذرنامه اقتصاد جام نیوز ایران
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.jamnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «جام نیوز» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۲۵۷۲۹۴۰۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
اسرار قانون کار؛ ۱۰ به اضافه یک راز که از کارگران پنهان می‌کنند
فرارو- باورکردنی نیست، اما میزان شناخت و آگاهی اغلب کارگران نسبت به حق و حقوقشان به‌شکل حیرت‌آوری ناچیز است.
به گزارش فرارو؛ روز جهانی کارگر، با روز یازدهم یا دوازدهم اردیبهشت در تقویم ایران مصادف می‌شود. ماده ۶۳ قانون کار، روز کارگر را تعطیل کارگران محسوب می‌کند و به آنها اجازه می‌دهد مرخصی بگیرند، اما چون این مورد مختص کارگران است، رد و نشانی از آن در تقویم رسمی کشور نمی‌بینیم. تعطیلی روز کارگر، تنها موردی نیست که عموم کارگران از آن بی‌خبر هستند. قوانین مربوط به مرخصی، شیوه محاسبه و پرداخت حقوق، میزان سهم کارگر و کارفرما از پرداخت حق بیمه و... دیگر مواردی است که اطلاعات مفید و کاربردی درباره‌شان در پیله‌ای از راز مخفی شده است.
قانون کار درباره مرخصی استحقاقی چه می‌گوید؟مرخصی استحقاقی کارگران بر اساس ماده ۶۴ قانون کار، سالی ۳۰ روز در نظر گرفته می‌شود. مدت مرخصی استحقاقی سالیانه کارگران مشاغل سخت‌و‌زیان‌آور پنج هفته است. اگر مدت فعالیت کارگر در کارگاه زیر یک سال باشد، مرخصی استحقاقی او را بر اساس نسبت و تناسب تعیین می‌کنند. روز‌های تعطیل جزو ایام مرخصی نیست.
کارگران به اشتباه تصور می‌کنند اگر از مرخصی استحقاقی استفاده نکنند، تعداد این روز‌ها ذخیره می‌شود. اما طبق قانون فقط ۹ روز در سال می‌توان مرخصی استحقاقی را ذخیره کرد و مابقی آن بدون پاداش سوخت می‌شود.
مرخصی استحقاقی ذخیره شده کارگر در پایان قرارداد کار یا اتمام همکاری، قابل‌تبدیل به پول است و کارفرمایان مکلف هستند وجه آن را به کارگر یا در صورت فوت او به ورثه پرداخت کنند.
قانون کار درباره مرخصی ساعتی چه می‌گوید؟مرخصی ساعتی کارگر می‌تواند یک ساعت یا بیشتر در طول روز باشد. مرخصی ساعتی برای مواردی است که کارگر کار واجب و ضروری خارج از محیط کار داشته باشد یا دچار مشکلی شود. طبق ماده ۷ قانون کار، مرخصی کمتر از یک روزکار، جزو مرخصی استحقاقی منظور می‌شود و می‌توان زمان آن را جمع بست.
قانون کار درباره مرخصی زایمان چه می‌گوید؟مرخصی زایمان کارگر زن بر اساس ماده ۷۶ قانون کار، روی هم‌رفته ۹ ماه است. ۴۵ روز از این مرخصی می‌تواند پس از زایمان مورداستفاده قرار بگیرد. ماده ۷۸ قانون کار، کارفرما را مکلف کرده به مادران شیرده تا پایان دوسالگی کودک پس از هر سه‌ساعت خدمت، نیم‌ساعت فرصت شیردادن بدهد. قانون کار تا وقتی نوزاد دوساله شود، از کارگر حمایت می‌کند.
قانون کار درباره مرخصی استعلاجی چه می‌گوید؟مرخصی استعلاجی وقتی کابرد دارد که کارگر دچار بیماری عادی یا آسیب و حوادث مربوط به کار شود. قانون کار موعد مشخصی برای استفاده از مرخصی استعلاجی تعیین نکرده است، اما سقف مرخصی استعلاجی با تایید و گواهی پرشک معتبر، معمولا سه روز است.
پرداخت حقوق و مزایای کارگر در طول سه روز مرخصی استعلاجی توسط کارفرما تضمین شده، اما در صورت نیاز به روز‌های مرخصی بیشتر، حقوق و مزایای کارگر پس از پایان دوره استعلاجی توسط سازمان تامین اجتماعی پرداخت می‌شود. قانون کار می‌گوید مدت مرخصی استعلاجی با تایید سازمان تامین اجتماعی، جزو سوابق کار و بازنشستگی کارگران محسوب می‌شود.
قانون کار درباره مرخصی بدون حقوق چه می‌گوید؟مرخصی بدون حقوق وقتی قابل استفاده است که سقف قابل استفاده مرخصی استحقاقی پر شده باشد. کارگر در این صورت با توافق کارفرما، می‌تواند از مرخصی بدون حقوق استفاده کند. حداکثر مدت‌زمان درخواست مرخصی بدون حقوق دو سال است.
قرارداد کارگر، به‌موجب ماده ۱۶ قانون کار، در طول مدت مرخصی بدون حقوق تعلیق خواهد شد.
مرخصی تحصیلی در دسته مرخصی بدون حقوق قرار می‌گیرد. مهمترین ویژگی مرخصی تحصیلی این است که بر خلاف دیگر مرخصی‌های بدون حقوق می‌توان دو سال مرخصی تحصیلی را برای دو سال دیگر تمدید کرد و در مجموع تا دو سال افزایش داد.
تعطیل هفتگی کارگران روز جمعه، است. کارگر همچنین در روز‌های تعطیل رسمی ذکر شده در تقویم نیز تعطیل خواهد بود و کارفرمایان نباید در این روز کارگر را به خدمت بگیرند یا وادار به کار کنند. مگر اینکه در توافق با او رقمی به‌عنوان اضافه‌کار در نظر بگیرد.
قانون کار درباره حق عائله‌مندی و حق فرزند چه می‌گوید؟حق تاهل یا حق عائله‌مندی از امسال در زمره حق‌وحقوق رسمی کارگران متاهل قرار می‌گیرد. اگر کارگر فرزند هم داشته باشد، به او علاوه بر حق عائله‌مندی، حق اولاد تعلق خواهد گرفت. حق تاهل باید از امسال در قرارداد کارگران قید شود.
حق تاهل ۵۰۰ هزار تومان است و امسال برای اولین‌بار در فیش حقوقی کارگران قید می‌شود. فرقی ندارد کارگر مرد یا زن باشد و به هردوی آنها این رقم تعلق خواهد گرفت.
حق اولاد برای هر فرزند محاسبه می‌شود. سال‌های پیش حق اولاد تا فرزند سوم قابل‌پرداخت بود، اما امسال با استفاده از قانون جوانی جمعیت و در راستای حمایت از کارگران، محدودیت این مورد برداشته شده تا حق اولاد برای همه فرزندان کارگران قابل پرداخت باشد.
حق اولاد سال ۱۴۰۳، برای هر فرزند معادل ۷۱۶ هزار تومان است، اما شرط استفاده از این مورد داشتن سابقه پرداخت ۷۱۶ روز حق بیمه است. در غیر این صورت کارگر نمی‌تواند از مزایای حق اولاد برخوردار شود.
قانون کار درباره حقوق وزارت کار و خالص پرداختی چه می‌گوید؟پایه حقوق وزارت کار، امسال از پنج میلیون و ۴۸۵ هزار و ۲۲۶ تومان به هفت میلیون ۴۰۵ هزار ۵۶۸ تومان افزایش پیدا کرد. پایه حقوق کارگران در فیش حقوقی، با عنوان جمع مزد پایه می‌آید و در قرارداد‌های کارگری درج می‌شود.
حقوق وزارت کار ۱۴۰۳، در کنار پایه حقوق، با یک‌سری مزایا تلفیق می‌شود. محاسبه و پرداخت مزایا دقیقا مانند پایه حقوق، اجباری است. حق بیمه سهم کارگر را در انتها کسر می‌کنند. یکی از مزایای حقوق وزارت کار ۱۴۰۳، بن خواربار است که امسال از یک میلیون و ۱۰۰ هزار تومان به یک میلیون و ۴۰۰ هزار تومان افزایش پیدا کرده است.
حقوق وزارت کار ۱۴۰۳ همچنین از حق مسکن تشکیل می‌شود که مانند سال قبل ۹۰۰ هزار تومان خواهد بود و تغییری را تجربه نمی‌کند. حق عائله‌مندی امسال برای اولین‌بار در بخشنامه حقوق و دستمزد کارگری گنجانده شده و کارفرما باید به کارگر بابت آن ۵۰۰ هزار تومان بپردازد.
حقوق وزارت کار ۱۴۰۳ همچنین شامل حق اولاد است و کارگر متاهل به‌ازای هر فرزند ۷۱۶ هزار تومان دریافتی خواهد داشت که نسبت به رقم ۵۳۰ هزار تومان سال گذشته مقداری افزایش پیدا کرده است. داشتن فرزند دوم به معنای محاسبه، یک ۷۱۶ هزار تومان دیگر در فیش حقوق کارگران است.
حقوق وزارت کار ۱۴۰۳ با افزودن پایه سنوات تکمیل می‌شود. در این بخش مانند سال گذشته کارفرما باید مبلغ ۲۱۷ هزار تومان به حقوق کارگرانی باسابقه حداقل یک ساله فعالیت در کارگاه بپردازند.
قانون کار درباره حق بیمه کارگران چه می‌گوید؟حق بیمه کارگران از سه سهم تشکیل می‌شود؛ سهم اول را دولت می‌دهد. پرداخت سهم دوم برعهده کارفرماست و آخرین سهم را از حقوق کارگر کسر می‌کنند.
حق بیمه کارگر در نهایت به سازمان تامین اجتماعی پرداخت می‌شود که خدماتش را در طول سال از طریق دفترچه درمانی این بیمه خدمات درمانی به بیمه‌شدگان ارائه می‌دهد و همچنین پس از پایان دوره خدمت کارگر، به او حقوق بازنشستگی بپردازد.
حق بیمه تامین اجتماعی معادل ۳۰ درصد حقوق ماهیانه کارگر است. کارفرما و دولت روی هم ۲۳ درصد آن را گردن می‌گیرند و هفت درصد دیگر از حقوق کارگران کسر می‌شود. کارگر برای اطمینان از پرداخت حق بیمه توسط کارفرما می‌تواند هر ماه به سایت یا اپلیکیشن تامین من مراجعه کند. گزارش‌ها معمولا با کمی تاخیر به‌روزرسانی می‌شوند.
قانون کار درباره حقوق بیکاری چه می‌گوید؟حقوق بیکاری یا مقرری دوره بیکاری از جمله حقوق کارگر است. این مبلغ با شرایط و ضوابط خاص به کارگرانی که دوره‌ای مشخص حق بیمه پرداخت کرده اند تعلق می‌گیرد. رقمش ناچیز است و تنها باید گوشه‌ای از زخم‌ها و هزینه‌ها را تقبل کند.
بیمه بیکاری طوری برنامه‌ریزی شده تا بازگشت سریع کارگر به کار را رقم بزند. سوءاستفاده از قوانین بیمه بیکاری وجود دارد و از طرف دیگر سازمان تامین اجتماعی سخت‌گیرانه بر اجرایش نظارت دارد.
بیمه بیکاری به کارگرانی تعلق می‌گیرد که به شکل ناخواسته از کار بیکار یا اخراج شده‌اند. همچنین متقاضی باید حداقل یک سال سابقه پرداخت بیمه در کارنامه خود داشته باشد. در مدت پرداخت بیمه بیکاری در کلاس‌های آموزشی شرکت کند و دو ماه یکبار، وضعیت جدید خود را گزارش کند. جمع مدت پرداخت مقرری بیمه بیکاری نمی‌تواند برای افراد مجرد و متاهل به ترتیب بیشتر از ۳۶ ماه یا ۵۰ ماه باشد.
بیمه بیکاری پرداختی به کارگر معادل ۵۵ درصد میانگین مزد، روزانه او خواهد بود. به حق بیمه بیکاری برای افراد متاهل و دارای فرزند، حداکثر تا چهار نفر تخت تکفل، ۱۰ درصد حداقل دستمزد (به‌ازای هر نفر) اضافه خواهد شد تا در نهایت میزان مقرری بیمه بیکاری، به عددی بین حداقل دستمزد و ۸۰ درصد متوسط مزد یا حقوق برسد.
تداوم بارندگی‌ها در کشور / دمای هوا در بعضی مناطق کاهش می‌یابد